บทที่ 696

เวินเอ่อร์หว่านตกตะลึงไปเลย

ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยเหรอ?

สมองของเธอตามไม่ทันในทันที

ผ่านไปครู่ใหญ่เธอถึงหาเสียงตัวเองเจอ: “คืนนั้น...”

“เธอหลับลึกมาก” มู่เหยียนเซินอธิบาย “ฉันก็แค่กอดเธอ ไม่ได้แตะต้องตัวเธอเลย”

“แล้วเสื้อผ้าของฉันล่ะ...”

“เธอบอกว่าร้อน ฉันก็เลยช่วยเธอปลดกระดุม แล้วเธอก็ถอดเองทั้งหมด”

เ...